Njena postojbina je Japan i najrasprostranjenija je vrsta prepelice. Prvi pisani podaci o japanskoj prepelici datiraju iz XII veka i tada su uzgajane i čuvane zbog pevanja. U tim zapisima stoji da se japanski car hranio prepeličijim mesom kako bi lakše podneo tuberkulozu. Od tada počinje ozbiljan uzgoj prepelica u Japanu.
Početkom XX veka uveliko je zastupljen veštački uzgoj prepelica u cilju proizvodnje mesa i jaja. Naučna istraživanja u Japanu, Kini, Rusiji a zatim u Češkoj, Mađarskoj, Francuskoj, Nemačkoj, Italiji, Americi i Kanadi, pokazala su da japanska prepelica, svojom otpornošću prema bolestima i proizvodnim svojstvima,predstavlja pravi Prirodno-biološki fenomen.
Koka japanske prepelice je izvanredan proizvođač jaja i pretvarač biljne hrane u životinjski proizvod tj. jaje, visoke biološke vrednosti. U mnogim zemljama sveta japanska prepelica se gaji radi dobijanja, pre svega, njihovih dragocenih i lekovitih jaja, kao i mesa koje ima ukus divljači sa vrlo niskim sadržajem holesterola.